زنگار سال 'ها بر چنگال ویران نشسته ، تن پوش خاموش را در آغوش ساکت گرفته است. در سایه این اتاق بی‌پایان، رقص روح به دور از چشم ما جاری می یابد. آواز در این تن پوش ویران سوت می زند و شاعر را به لمس ی�